Otkrića iz ove naučne studije pokazala su da je ivermektin sposoban suzbiti metastaze tumora, što je dalo obrazloženje za istraživanje potencijalne kliničke primjene ivermektina u prevenciji i liječenju metastaza raka. U naučnoj studiji Ivermectin and Gemcitabine Combination Treatment Induces Apoptosis of Pancreatic Cancer Cells via Mitochondrial Dysfunction navodi se da kombinovano liječenje ivermektinom i gemcitabinom izaziva apoptozu ćelija raka gušterače putem mitohondrijske disfunkcije. U naučnoj studiji Computational Drug Repositioning and Experimental Validation of Ivermectin in Treatment of Gastric Cancer zaključuje se da je antiparazitni lijek efikasan u borbi protiv raka želuca.

U studiji Antibiotic Ivermectin Preferentially Targets Renal Cancer through Inducing Mitochondrial Dysfunction and Oxidative Damage ističe se da je ivermektin značajno inhibira proliferaciju i inducira apoptozu u više ćelijskih linija kod karcinoma bubrežnih stanica, koji je inače jedan od najagresivnijih karcinoma genitourinarnog sistema i koji je vrlo otporan na trenutno dostupne terapije.

Naučna studija Ivermectin Induces Nonprotective Autophagy by downregulating PAK1 and Apoptosis in Lung Adenocarcinoma Cells tvrdi da izaziva autofagiju u ćelijama adenokarcinoma pluća, dok studija Ivermectin - Induced Cell Death of Cervical Cancer Cells in vitro a Consequence of Precipitate formation in culture media tvrdi da ivermektin inducira ćelijsku smrt ćelija raka materice.

Zloćudni tumori danas su jedna od najtežih bolesti koje ugrožavaju ljudsko zdravlje i društveni razvoj. Antiparazitni lijek širokog spektra ivermektin, koji se široko koristi u području kontrole parazita, ima mnoge prednosti koje upućuju na to da ga se isplati razvijati kao potencijalni novi lijek protiv raka, zaključuje se u naučnoj studiji Ivermectin, a Potential Anticancer Drug Derived from an Antiparasitic Drug objavljenoj u Pharmacological Research.

Ivermektin selektivno inhibira proliferaciju tumora u dozi koja nije toksična za normalne ćelije. Važno je napomenuti da se ivermektin koristi kod ljudi dugi niz godina, a njegova različita farmakološka svojstva, uključujući dugotrajne i kratkoročne toksikološke učinke i karakteristike metabolizma lijekova, vrlo su jasna, zaključuju naučnici oji su radili na pomenutoj studiji.

U zdravih dobrovoljaca doza ivermektina povećana na 2 mg/kg nisu pronađene ozbiljne nuspojave, dok su ispitivanja na životinjama - kao što su miševi, štakori i zečevi - pokazala da je srednja letalna doza ivermektina bila 10 do 50 mg /kg. Stoga se zaključuje da su postojeća istraživanja dovoljna da pokažu veliki potencijal ivermektina i njegove izglede kao novog obećavajućeg lijeka protiv raka nakon dodatnih istraživanja.